Το βαθμοθηρικό σύστημα έχει υποτάξει την ανάγκη για γνώση και ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας των μαθητών.
Προτείνουμε :
Την αποδέσμευση από το ένα και μοναδικό βιβλίο. Η καθιέρωση συστήματος πολλαπλών βιβλίων βοηθά τον μαθητή να αλληλεπιδρά με την γνώση να ψάχνει για διαφορετικές πηγές και να αποκτά, έτσι, κριτική ικανότητα.
Την κατάργηση των πρόχειρων διαγωνισμάτων και την καθιέρωση περισσότερων εργασιών. Στη βαθμολόγηση να μην μετρούν οι ιδέες του μαθητή αλλά η προσπάθεια για μελέτη και έρευνα. Οι ιδέες να αποτελούν αντικείμενο διαλόγου στην τάξη.
Την πλήρη εκμάθηση χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο μαθητής να μπορεί να έχει στα χέρια του τελειώνοντας το λύκειο, πιστοποιητικό αντίστοιχο του ECDL.
Την ίδρυση Θεματικών Λυκείων σε όλη τη χώρα. Αθλητικών, Οικολογικών, Γεωργικών (για τις περιοχές με μεγάλη αγροτική ανάπτυξη), Τεχνολογικών και άλλων. Χρηματοδότηση εξύψωση και εξίσωση με τα γενικά Λύκεια. Όταν σήμερα είναι γνωστό σε όλους ότι τα σημερινά πτυχία των ΑΕΙ και μάλιστα των πιο δημοφιλών σχολών είναι πολύ πιθανόν να οδηγούν σε ανεργία, τότε τα ΘΕ.Λ θα αποκτήσουν την αίγλη και την ελκυστικότητα που σήμερα τους λείπει και θα δώσουν πολύτιμες διεξόδους σε πολλούς μαθητές, καθώς και χρήσιμες ειδικότητες στην αγορά εργασίας που λείπουν απελπιστικά από τη χώρα μας. Τα σχολεία αυτά θα εντάσσουν επιπρόσθετα μαθήματα πάνω στην ειδίκευση τους πέραν του χρόνου των υπολοίπων μαθημάτων.
Την κατάργηση των πανελληνίων εξετάσεων και την ελεύθερη εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ελεύθερη δεν σημαίνει βέβαια ανεξέλεγκτη. Θα μπορεί στα Πανεπιστήμια (η διάκριση ΑΕΙ και ΤΕΙ θα αποτελέσει παρελθόν) να λειτουργεί ένας πρώτος κύκλος ομοειδών επιστημών (π.χ. ανθρωπιστικές, βιολογικές, φυσικές, τεχνολογικές)
Εκεί ο φοιτητής θα αξιολογείται καθημερινά και πιο έτοιμος και πιο γνώστης της κατάστασης θα περνά στο ειδικότερο αντικείμενο που θέλει, αν μπορεί. Η εισαγωγή του θα γίνεται μέσω εξετάσεων την ευθηνή, των οποίων, θα έχουν τα ίδια τα πανεπιστήμια. Κίνητρο, μέσω μορίων, θα δίνεται στους νέους που θα επιλέγουν να εισαχθούν σε σχολές κοντινές στον τόπο διαμονής τους. (Από το μέτρο αυτό, εξαιρούνται όσοι διαμένουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη).
Την θεσμοθέτηση της ώρας του «ελεύθερου θέματος». Οι μαθητές του Λυκείου θα μπορούν να επιλέγουν για μια ώρα την εβδομάδα τι θέλουν να διδάσκονται. Η επιλογή θα γίνεται ανά τμήμα και ο υπεύθυνος για την τάξη καθηγητής θα είναι υποχρεωμένος να συγκεντρώσει στοιχεία ή να καλέσει ειδικούς, ώστε να υλοποιηθεί η πρόταση.
11 σχόλια:
Το κείμενο το υπέγραψα με αστερίσκο στη μοριοδότηση των φοιτητών που προέρχονται από την επαρχία για να σπουδάσουν κοντά στον τόπο διαμονής τους.
Κάθε επιπλέον μοριοδότηση πέραν των τυπικών προσόντων (στην προκειμένη περίπτωση βαθμολογία) στρεβλώνει τις ίσες ευκαιρίες.
Εγώ θα πρότεινα και την κατάργηση της βάσης προαγωγής στην επόμενη τάξη.
Αν δεν κάνω λάθος, αποτελούσε και παλαιότερη πρόταση του ΓΑΠ και λύνει πολλά προβλήματα:
1. Απαλλάσσει τον εκπαιδευτικό από το καθημερινό άγχος (+διδασκαλίας και θεμάτων εξέτασης αναλόγων με...) του ποιον θα περάσει και ποιον θα αφήσει στην ίδια τάξη.
2. Καταργείται ο στόχος της προαγωγής (και της κατάταξης σε ικανούς και ανίκανους να περάσουν την τάξη) και κυριαρχεί ο στόχος της γνώσης και της ανάπτυξης της κριτικής ικανότητας στον εκπαιδευτικό και διδασκαλικό προγραμματισμό.
Εξάλλου, ο στόχος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι να παρέχει στους νέους τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια για το μέλλον τους και η βάση προαγωγής μάλλον άσχετη προς αυτό το στόχο ήταν τόσα χρόνια. Παράλληλα βέβαια με αυτή την αλλαγή πρέπει να γίνει και η αναβάθμιση όλης της παρεχόμενης διδασκαλίας και η ανάλογη στήριξη ΟΛΩΝ των μαθητών.
Έτσι η ΓΝΩΣΗ και η ΣΤΗΡΙΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ θα μπουν στο επίκεντρο του εκπαιδευτικού έργου και θα πάψει στο σχολείο να γίνεται το κυνήγι της κατάταξης μαθητών, με κάποιους να "κόβονται"...
Τα παντα λειτουργουν στην κοινωνια, στην εργασια και στον ανθρωπο με κινητρα.
Εχουμε κινητρο πετυχαινουμε δεν εχουμε πετυχαινουμε μόνο απο τυχη.
Το κινητρο της βαθμολογιας ειναι αρκετα ισχυρο. Ενας μαθητης του 5 ή του 4 και χαμηλοτερα με τι εφοδια θα μπορει να παρακολουθησει την επομενη ταξη; Τα μαθηματα θα του φαινονται κινεζικα, ετσι γρηγορα θα χανει το ενδιαφερον και θα βυθιζεται ολο και πιο πολυ.
Η προταση μας ειναι αντικειμενικη βαθμολογηση οπως στις πανελαδικες δικαια και αξιοπιστη για να διαπιστωνεται και η ικανοτητα αφομοιωσης και αφοσιωσης του καθε μαθητη.
Γι' αυτο υπαρχει αλλωστε και η προταση για τα Θεματικα Λυκεια, (καλλιτεχνικα, τεχνικα, τεχνολογικα κλπ) ωστε να τα επιλεγουν οι μαθητες που δεν ενδιαφερονται και τοσο για τα γενικα Λυκεια και τα μαθηματα που διδασκονται εκει. Υπαρχουν απειρα παραδειγνατα αδυνατων μαθητων που στα Τεχνικα λυκεια (ΘΕ.Λ) εγιναν αριστουχοι και μαλιστα βρηκαν δουλεια πιο ευκολα και πιο γρηγορα απο πολλους αλλους.
Προσωπικά εγω για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση θεωρώ δύο σημεία ως "κόκκινα" :
- Βαθμοθηρικό σύστημα
- Παραπαιδεία ( φροντιστήρια )
Αν αυτά βελτιωθούν η και καταργηθούν, θα μιλάμε μετα σε άλλη βάση.
Ασυζητητί ο Η/Υ πρέπει να μπει στην τάξη !
Χρόνια προτείναμε το πολλαπλό βιβλίο (θα έλεγα η γενιά του πολυτεχνείου καλύτερα), κι όταν έγινε πράξη είδαμε ίτι δεν περπατούσε. Στους μικρότερους στην ηλικία να υπενθυμίσω ότι πολλαπλό βιβλίο φυσικής και χημείας είχαμε το 2000, και απέτυχε για 3 λόγους.
1. Γιατί το ένα βιβλίο έδινε βάση σε κάποια ζητήματα και προσπερνούσε κάποια άλλα και το δεύτερο βιβλίο έκανε το εντελώς αντίθετο. Ή ήταν άνισης δυσκολίας γραμμένα.
2. Ο καθηγητής διάλεγε το πιο εύκολο βιβλίο, γιατί αυτό ήθελαν και οι μαθητές.
3. Δεν μπορούσαν να βγουν κοινά και από τα 3 ή 4 βιβλία θέματα στις πανελλαδικές.
Αυτό που θέλουμε είναι ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ - που να στέκει ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ.
Άλλο πράγμα είναι βέβαια η βιβλιοθήκη του σχολείου να έχει πολλά βιβλία για μελέτη, κι άλλο να δίνουν στα παιδιά για τις εξετάσεις διαφορετικά βιβλία.
Την παραπαιδεία την θέλουν όλες οι πλευρές του εκπαιδευτικού συστήματος:
1. Οι γονείς γιατί τα καμάρια τους θα πάνε σε καλές σχολές ή στις σχολές των γονιών τους (φαρμακευτική, ιατρική, οικονομικές, πολυτεχνεία κλπ)
2. Το κράτος γιατί έτσι μειώνεται η ανεργία των επιστημόνων και γιατί έτσι δεν θα ξοδέψει το ίδιο πολλά λεφτά για την εκπαίδευση των μαθητών.
3. Η κοινωνία γιατί πιστεύει ότι οι δάσκαλοι στο δημόσιο δεν δουλεύουν, και γιατί έχει αναγαροσεύει σαν υπερτατο αγαθό ένα χαρτί που βγήκε κυρίως με αντιγραφές ή με το δημοκρατικό 5 (από το 74 και μετά)
4. Οι δάσκαλοι γιατί ξέρουν ότι θα τους τα μάθουν στο φροντιστήριο
Πώς λοιπόν να αλλάξει το σύστημα αυτό αφού δεν θέλει κανένας;
Δεν σας κάνει εντύπωση γιατί δεν γίνονται καταλήψεις στα φροντιστήρια;
Γιατί αυτό θεωρούν ότι θα τους βάλει στα ΑΕΙ και θα τους ανεβάσει 'κοινωνικά' και αφετέρου το πληρώνουν.
Ότι πληρώνεις φανερά (γιατί το δημόσιο σχολείο το πληρώνεις από τους φόρους) μόνο αυτό εκτιμάς δυστυχώς.
Τέλος ας σκεφτούμε γιατί εγκατέλειψαν την ενισχυτική τα τελευταία χρόνια, για να βγάλουμε συμπεράσματα.
@secret
Η αλλαγές, προυποθέτουν ένα βάθος χρόνου για να αποδώσουν, κυρίως γιατί πρέπει να αφομοιωθούν απο την ελληνική κοινωνία.
Μην ξεχνάς οτι η γενεσιουργός αιτία, της άνθισης της παραπαιδείας είναι η "πτυχιολατρική" λογική της ελληνικής οικογένειας.
Όλα όσα προτείνετε είναι σαφώς πάρα πολύ όμορφα αν και σίγουρα θέλουν το απαιτούμενο (μεγάλο) βάθος χρόνου για να υλοποιηθούν. Σαν άνθρωπος που ζει μέσα στα σχολεία εδώ και κάποια χρόνια λυπάμαι για τη σημερινή απαξίωση του δημόσιου σχολείου.
Ονειρεύομαι ένα λύκειο πλήρως αποδεσμευμένο από την τυραννική προετοιμάσια της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, ένα σχολείο όπου οι ευρύτερες γνώσεις θα αποτελούν το κύριο θεματολόγιό του και μέσω εργασιών, εκδηλώσεων και κυρίως με τη συμμετοχή των γονιών θα δίνει στους εφήβους όλες εκείνες τις βάσεις για να "βγουν στην κοινωνία" με ανοιχτό μυαλό και ποικιλία γνώσης.
Σίγουρα πρώτα και κύρια είναι θέμα αλλαγής νοοτροπίας, αυτής που έχει μετατρέψει την ελληνική οικογένεια σε "πτυχιοθηρική" λες και η απόκτηση του πανεπιστημιακού τίτλου είναι ο υπέρτατος σκοπός αυτής της μάταιης ζωής....
Το θέμα της παιδείας είναι τεράστιο, έχουν ειπωθεί «όλα» και θέλω να είμαι σύντομος, γι αυτό αμέσως προτείνω: (χωρίς επεξηγήσεις)
1. την καταμέτρηση όλων των εκπαιδευτικών, σε μια ανοιχτή βάση (λίστα) στο ίντερνετ, όπου θα αναφέρουμε ποιοι είμαστε και πού δουλεύουμε. Επίσης θα αναφέρουμε τις ανάγκες σε προσωπικό, επιμόρφωση, υποδομές, κτήρια, εργαστήρια, εξοπλισμό, εποπτικά μέσα και τις ανάγκες των μαθητών μας.
2. τη σταδιακή κατάργηση των "μεσαζόντων" της εκπαίδευσης. Αυτών δηλαδή μεσολαβούν μεταξύ Υπουργείου και Σχολείου. Αντικατάστασή τους με την απ’ ευθείας επικοινωνία ΥΠΕΠΘ – Σχολείου. Δηλαδή με 15000 συνδέσεις μέσω διαδικτύου, που κανονικά, υφίστανται ήδη.
3. 13ο έτος σπουδών, μετά το Λύκειο, όπου θα γίνεται ενημέρωση και προετοιμασία: Θα ξεκινάει σαν σεμινάριο και αφού επιλέξει κάθε παιδί, θα αρχίζει η ετοιμασία. Τυπικά φροντιστήρια (για τα ΑΕΙ), αθλητική προετοιμασία (για επαγγέλματα που προϋποθέτουν καλή φυσική κατάσταση), κατάρτιση σε εργαστήρια, τέχνες, μουσική, θέατρο, ξένες γλώσσες, σχέδιο και όλα τα άλλα.
4. Προσλήψεις – διορισμοί μέσω ΑΣΕΠ. Αποκλειστικά. Όταν προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές, τούτο αυτόματα θα σημαίνει ότι με την λήξη του σχολικού έτους θα διενεργείται διαγωνισμός για όσες θέσεις κάλυψαν. Χωρίς βάσεις, χωρίς μόρια και επαυξήσεις, χωρίς επετηρίδες. Οι «νι» πρώτοι διορίζονται.
5. Καταργείται ο «θεσμός» των αποσπάσεων. Υπάρχει η μετάθεση.
6. Μεταρρυθμίσεις: Ενιαίο ερωτηματολόγιο από το ΥΠΕΠΘ. Απαντούν όλοι οι εκπαιδευτικοί, η μεταρρύθμιση γίνεται προς την κατεύθυνση που συγκλίνουν οι απόψεις τους και διατηρείται για τουλάχιστον 3 εκλογικές αναμετρήσεις.
7. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών: Καλό είναι να πάει «πακέτο» με την υποχρεωτική ετήσια επιμόρφωση. Πρώτο και τελευταίο 15ήμερο του σχολικού έτους, μισοί και μισοί εκπαιδευτικοί. 15 μέρες για όλους.
Σας κούρασα, συγνώμη. Όποιος θέλει περισσότερα, λέμε τώρα, στην ιστοσελίδα μου:
http://users.sch.gr/michalisalexakis/protaseis/protasi.htm
Μακάρι να υπάρξει ενδιαφέρον, να ακουστούν ωραίες ιδέες και κυρίως πρακτικές προτάσεις. Άλλωστε κι αυτό παιδεία είναι.
Μιχάλης Αλεξάκης
H μεγάλη πλειοψηφία των καθηγητών κάνουν παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα.
Αυτά συμβαίνουν στην πατρίδα μου. Το επιβεβαιώνουν καθηγητές και μαθητές, από άλλα μέρη.
Αυτή είναι η Παιδεία που προσφέρει στα παιδιά μας, το σύστημα.
Οι γονείς πληρώνουν για να εξαγοράσουν βαθμούς.
Τα παιδιά που χρειάζονται βοήθεια και δεν έχουν να πληρώσουν μένουν αβοήθητα και ΑΓΡΑΜΜΑΤΑ. Κανείςδενασχολείται μαζίτους. ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ, όπου και οι δυο βρωμάνε.
Ένας καθηγητής μου είπε κάτι απόλυτα σωστό:
Το Δημόσιο Σχολίο είναι ΙΔΙΩΤΙΚΟ. Δεν υπάρχει δημόσιο σχολείο. Όσοι πληρώνουν προχωράνε!!!
Τι νόημα έχουν κύριοι όλα τα άλλα;
Τι τα θέλετε, όταν αλλού είναι το θέμα;
Διαφθείρετε τα παιδιά μας κ. καθηγητές, πολιτικοί και λοιποί αρμόδιοι.
Και κάποιοι γονείς διαφθείρουν τα παιδιά τους, πληρώνοντας βαθμολογίες.
Το επίσημο φροντιστήριο σας μάρανε;
Γιατί κάνετε όλοι το κορόιδο;
Απορείτε γιατί τα παιδιά σπάνε τα σχολεία;
Απορείτε γιατί καίνε τη σημαία;
Συνεχίστε το διάλογο, περί ανέμν και υδάτων.
Ο τόπος μου, τα παιδιά του και το μέλλον καίγονται. Το σχολειό είναι Καιάδας.
@ Οδυσσεα
Οι προτασεις μας εδω διαμορφωνονται και με τις δικες σας αποψεις και κρισεις.
Το τελικο κειμενο θα επεξεργαστει πριν υποβληθει ως ολοκληρωμενη προταση προς τα πανω και κει μεσα θα ενσωματωθουν και οι δικαιες ενστασεις σου.
Δημοσίευση σχολίου