Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΣΘΕΝΗΣ

Σε ενα διατρητο ρεζερβουαρ ειναι τουλαχιστον κουτο να προσθεσουμε καυσιμο αν πρωτα δεν το επισκευασουμε.
Το ασφαλιστικο, αυτος ο μεγαλος συλλογικος αποταμιευτικος μας κουμπαρας, χρειαζεται ακριβως το ιδιο. Πρωτα επισκευη για να σταματησουν οι σπάταλες διαρροες και μετα η αποφαση για ποιες παρεμβασεις ειναι απαραιτητες να γινουν. Παρεμβασεις που σιγουρα θα ειναι πιο ηπιοτερες απο τις επωδυνες που σημερα προτεινονται.

Η παρεμβαση μου, με τη βοηθεια σας, αυτο το στοχο θα προσπαθησει να φωτισει.

Οι παρακατω διαπιστωσεις ακολουθουνται απο προτασεις για την επιλυση των συγκεκριμενων προβληματων:
ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Καθως θα διαβαζουμε τις διαπιστωσεις σιγουρα καπου, μπορει να αναγνωριζουμε και τον εαυτο μας ή τους φιλους μας, μεσα σ' αυτες...

1)Ανεξελεγκτες πληρωμες και διαρροες πορων των ασφαλιστικων ταμειων, προς ολα τα νοσηλευτικα ιδρυματα, αχρειαστες και πανακριβες εξετασεις, ασκοπες χορηγησεις φαρμακων, εγχειρησεις που "εξυπηρετουν" τους γιατρους παρα τους ασθενεις, προμηθειες υπεραριθμων αλλά και ακαταλληλων (ληγμενων) συσκευων, εμφυτευματων, φαρμακων και αλλων ιατρικων και αναλωσιμων υλικων.
Ολες οι παραπανω δαπανες που αφορουν ασθενεις, χωρις ουσιαστικο ελεγχο αν πραγματι χρειαζονται, τις χρεωνεται το Ασφαλιστικο Συστημα (Α.Σ.), τις υπολοιπες το Υπουργειο Υγειας, το αθροισμα τους ολοι εμεις.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Εισαγωγη ασθενων και τηρηση ενος Μεσου Ορου (ΜΟ) ημερων νοσηλειας, αναλογα με τη διεθνη και Ελληνικη πρακτικη και εμπειρια (ιδιωτικων κυριως ιατρικων Κεντρων) σε αναλογες περιπτωσεις.
Οι απαιτουμενες εξετασεις να εκτελουνται σε μια μερα ή δυνατον και μονο οι απαραιτητες για τη συγκεκριμενη διαγνωση.
Επαρκης αιτιολογηση για προσθετες εξετασεις και ημερες νοσηλειας και εξαιρεσεις μονο σε βαρια περιστατικα και παντα με ελεγχο απο γιατρους, αν ειναι δυνατον απο επιτροπη γιατρων του ασφαλιστικου φορεα.
Ελεγχος και λογοδοσια για τις αδικαιολογητες καθυστερησεις και καταλογισμο ευθυνων και δαπανων στους υπευθυνους των κλινικων ατομικα.
Η προσωπικη ευθυνη του κλινικαρχη του γιατρου του νοσηλευτη, του υπευθυνου επι των προμηθειων κλπ θα λειτουργησει ευεργετικα για τη μειωση των αλογιστων-παραλογων δαπανων που σημερα πραγματοποιουνται.
Το δημοσιο χρημα ειναι η περιουσια ολων μας και αυτος που δεν το σεβεται πρεπει να τιμωρειται αυστηρα.

2)Καθε χρονο θρηνουμε στρατιες απο νεκρους αλλα και μονιμα αναπηρους απο τα τροχαια ατυχηματα.
Το τραγικα αυτο υψηλο ποσοστο μας κατατασσει πρωτους στην μακαβρια αυτη λιστα.
Η λιστα ομως αυτη εκτός απο τις θλιβερες καταστασεις που δημιουργει, εχει και οικονομικες αλλα και δημογραφικες επιπτωσεις.
Οι συνταξεις και τα πολλων ειδων βοηθηματα σ' αυτες τις περιπτωσεις, αποτελουν σοβαροτατη οικονομικη αιμοραγια των ασφ. ταμειων, που δεν επιτρεπεται να μη αντιμετωπιζεται με τη σοβαροτητα που απαιτειται.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Αμεση χρηματοδοτηση και δημοπρατηση Δημοσιων εργων για συγχρονους αυτοκινητοδρομους.
Οι ετησιες δαπανες που θα εξοικονομουνταν απο τη μειωση και μονον των ατυχηματων, θα μπορουσαν να υπερκαλυψουν τις δαπανες κατασκευης και συντηρησης των απαραιτητων αυτοκινητοδρομων, εθνικων και επαρχιακων οδων.
Αυστηροτατος και συνεχης ελεγχος εφαρμογης του ΚΟΚ, ακομη και με καμερες σε ολους τους δρομους.
Ελεγχος αλλαγη και απαλλαγη απο ολες τις απαραδεκτες και ξεχασμενες πινακιδες σημανσης.
Η δραστικη μειωση των τροχαιων ατυχηματων θα φερει (εκτός των αλλων θετικων) τη δραστικη αυξηση των αποθεματικων των ασφαλιστικων μας ταμειων.

3)Καθε χρονο το επιδομα ανεργιας το εισπρατουν πολλοι, εκ των οποιων αρκετοι (οι περισσοτεροι ισως) δεν το δικαιουνται.
Αυτο συμβαινει γιατι πολλοι εργαζομενοι, ιδιως στην οικοδομη, εμφανιζουν τοσα μεροκαματα, οσα τους δινει το δικαιωμα στην εισπραξη του σχετικου επιδοματος ανεργιας, ουτε ενα πανω απο αυτο το οριο.
Τις εισφορες των πανω απο αυτο το οριο ημερομισθιων, δεν τις αποδιδουν οπως θα οφειλαν στον ασφαλιστικο φορεα, αλλά τις εισπραττουν σε χρημα οι ιδιοι απο τους εργοδοτες-ιδιοκτητες των οικοδομων και επιχειρησεων με ειδικη διμερη συμφωνια.
Οι ασφαλιστικες εισφορες που καλουνται να πληρωνουν οι εργοδοτες ειναι υψηλες και τους οδηγουν στην εισφοροδιαφυγη απο τη μία και απο την άλλη αποτρεπουν νεους επιχειρηματιες να προσλαμβανουν μονιμο προσωπικο.

ΠΡΟΤΑΣΗ:Τις παραπανω εισφορες προς το ΙΚΑ που υποχρεουνται οι ιδιοκτητες να καταβαλλουν κατοπιν αντικειμενικου συστηματος μετρησης που ισχυει για τις οικοδομες, να χρεωνονται αντιστοιχα στους τεχνιτες-εργατες (εργολαβους στην ουσια των οικοδομων) που δουλεψαν στις συγκεκριμενες εργασιες.
Ετσι τα κριτηρια ανεργιας θα τα πληρουν αυτοι που πραγματι θα δικαιουνται και το επιδομα ανεργιας.
Εναλλακτικα θα μπορουσε να επιστρεφόταν τμημα των εισφορων στους εργαζομενους (ως bonus) αν δηλωναν μεροκαματα πανω απο ενα συγκεκριμενο οριο (πχ 200 ημερομισθια ετησιως).
Ελεγχος στις επιχειρησεις που απασχολουν προσωπικο με μερικη απασχοληση, αν οντως η απασχοληση ειναι μερικη, γιατι η εισφοροδιαδυγη και κει ειναι μεγαλη.
Αμεση καταβολη των ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ οφειλων προς τα ταμεια απο τους εργοδοτες και την πολιτεια.
Μειωση των εισφορων αλλά ταυτοχρονα ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΟΙ ελεγχοι στους τοπους εργασιας, για την καταβολη τους.
Η μειωση των εισφορων με ταυτοχρονους αυστηρους ελεγχους, αποτελει το κινητρο για την εξαλειψη της εισφοροδιαφυγης και της ανασφαλιστης εργασιας και τελικως την εισπραξη συνολικα πολυ μεγαλυτερου ποσου απο αυτο που σημερα εισπραττεται.
Επιχειρησεις που εισφοροδιαφευγουν να μη τους χορηγουνται οι βεβαιωσεις που ειναι απαραιτητες για τη λειτουργια τους.
Συνυπευθυνες πρεπει να καταστουν και οι ελεγκτικες υπηρεσιες και οι υπαλληλοι που τις απαρτιζουν.
Ο περιοδικος και συνεχης ελεγχος δρα θετικα για τον επιδιωκομενο σκοπο.

4)Ανθει στην Ελλαδα μια νομιμη κατα τα λοιπα "βιομηχανια", εισφοροδιαφευγουσα και συγχρονως εισπρατουσα συνταξεις, που εχει ως σκοπο μεσω της συναψης γάμων με ηλικιωμενα ατομα κυριως, να εισπραττονται σε μικρες ηλικιες παχυλες συνταξεις, λογω (φυσιολογικου) θανατου του ηλικιωμενου συζυγου.
Το φαινομενο τεινει να γινει μαστιγα εχει δε και δημογραφικες προεκτασεις.
Οι νεοι συζυγοι ειναι συνηθως αλλοδαπες(οι) αλλα αυτο δεν ειναι και κανονας.

ΠΡΟΤΑΣΗ:Η συνταξη απο θανατο συζυγου με διαφορα ηλικιων των συζυγων πανω απο 15χρονια πχ να διδεται μετα τη συμπληρωση των 60 χρονων του συζυγου εν ζωη και με την προϋποθεση μαλιστα, της υποχρεωσης ανευρεσης εργασιας και την αντιστοιχη καταβολη προκαθορισμενου αριθμου ασφαλιστικων εισφορων.

5)Προωρες συνταξεις απο ψευδεις αναπηριες και χαριστικα και καταχρηστικα δικαιωματα.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Καταργηση ολων των προωρων συνταξεων χωρις καμια εξαιρεση, για ολους τους κλαδους.
Αυστηροτατος ελεγχος αναπηριων χωρις ταλαιπωρια των πραγματικα ασθενων στο σπιτι τους και σε ανυποπτο χρονο.
Επανακαθορισμος των οριων αναπηριας με αντικειμενικα κριτηρια και εξετασεις.

6)Ρουσφετια, προσωπικες "εξυπηρετησεις" και "τηρηση" προεκλογικων υποσχεσεων των πολιτικων εχουν υπερφορτωσει με Δημοσιους υπαλληλους ολο το Α.Σ. και γενικοτερα τον ευρυτερο Δημοσιο τομεα που ασφυκτια.

ΠΡΟΤΑΣΗ:Απολυτη μηχανοργανωση υπηρεσιων του Α.Σ.
Αμεση απαιτηση για λιγοτερους υπαλληλους που μπορει να επιτευχθει με μειωση προσωπικου λογω νομιμων συνταξιοδοτησεων.
Παρανομος διορισμος εξω απο ΑΣΕΠ ή τις νομιμες διαδικασιες, επιφερουν την αμετακλητη ακυρωση της προσληψης και την επιβολη ποινων στους βουλευτες που την επιχειρησαν (απωλεια της βουλευτικης εδρας και αντικατασταση απο τον πρωτο επιλαχοντα) και συγχρονως αρνητικα μορια στον πολιτη που δεχτηκε τον επιλεκτικο διορισμο.

7)Τα αποθεματικα των ταμειων γινονται συχνα στοχος σκοτεινων "εκμεταλευσεων" και ιδιοτελων συναλλαγων.

ΠΡΟΤΑΣΗ:Επενδυση των αποθεματικων των ταμειων απο επαγγελματιες επι των χρηματοοικονομικων με σταθερες και ΕΓΓΥΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ.
Ελεγχος των ετησιων αποδοσεων απο το σωμα ορκωτων λογιστων.

8)Υπερβολικος αριθμος ασφαλιστικων φορεων και ταμειων που δημιουργουν τεραστιες δαπανες διαχειρησης και οργανωσης.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Οσα ταμεια δεν απορροφουν κρατικες επιχορηγησεις για τη λειτουργια τους και την προσφορα των υπηρεσιων στους ασφαλισμενους τους, αφηνονται στην διακριτικη τους ευχερεια αν θα αποφασισουν ενοποιηση με αλλα ταμεια.
Για τα υπολοιπα ταμεια η ενοποιηση μπορει να προχωρησει αρχικα, σε οσα το επιθυμουν.
Στη συνεχεια και εφ'οσον τα αποτελεσματα των ενοποιησεων θα ειναι ικανοποιητικα, ολα τα ταμεια θα ειναι ευκολο να πεισθουν να προχωρησουν προς αυτη την κατευθυνση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Ποσοι απο μας δεν αναγνωριζουμε τον εαυτο μας ή τους φιλους και γνωστους μας, μεσα απο τις πιο πανω διαπιστωσεις; Ακομη και για τα ατυχηματα ποσο σοβαρη ειναι η δικη μας ευθυνη και επιπολαιοτητα;
Η απουσια αυστηρου ελεγχου, που λειπει γενικως απο την χωρα μας, η λογοδοσια και ο καταλογισμος ευθυνων και δαπανων στους παραβατες, θα ελυνε σε μεγαλο βαθμο πολλα απο τα παρουσιαζομενα προβληματα.
Η ανοργανωσια του κρατους, ευνοει και δινει αφορμη σε πολλους απο μας, να "επωφελουμαστε" απο την εκμεταλευση των πορων του Α.Σ.
Δεν ειναι δικαιο τις παραβατικες ενεργειες μεμονωμενων ατομων και συμφεροντων να τις πληρωνουμε ολοι, φταιμε δεν φταιμε.

Απο την αλλη μερια αν γινει αποδεκτη η ευκολη λυση της αυξησης της φορολογιας καθε φορα που ανακυπτουν προβληματα σε διαφορους τομεις, τοτε η οικονομια μας, η ανταγωνιστικοτητα της και το βιοτικο μας επιπεδο, θα αποκτησει μια συνεχομενη καθοδικη πορεια που θα προκαλεσει μεγαλυτερη κριση απ' αυτην που προσπαθει να επιλυσει.

Αν ολες οι πιο πανω προτασεις (ή και αλλες που θα προκυψουν), δρομολογηθουν γρηγορα, το αδιεξοδο του Ασφαλιστικου συστηματος θα ανακαμψει και θα ανακαλυψει διεξοδους ωστε ο αποκρουστικος μονοδρομος που σημερα προβαλλεται με επιφαση ως η μόνη λυση, θα αποτελεσει συντομα παρελθον.

Η προταση που στηριζεται στην αυξηση των οριων συνταξιοδοτησης, τη μειωση των συνταξεων και την ταυτοχρονη αυξηση των εισφορων ειναι τουλαχιστον ΝΤΡΟΠΗ να προβαλλεται ως η αρμοζουσα(!!) λυση απο πτυχιουχους και μετα-πτυχιουχους σπουδαιους(!) οικονομολογους.

Αρχικα πρεπει να παρθουν μετρα για την στεγανοποιηση του διατρητου σημερα ασφαλιστικου συστηματος και εφ'οσον δεν επιλυθουν απολυτως τα προβληματα, να προχωρησουμε και στη θεσπιση σκληροτερων αλλα σαφως ηπιοτερων απο τα μετρα που σημερα προτεινονται απο την κυβερνηση.

Η θεση για αρνηση συμετοχης σε διαλογο που χαρακτηριζεται (ορθως ή οχι) προσχηματικος, δεν μπορει να αθωωνει την μη υποβολη ρεαλιστικων και εφαρμοσιμων προτασεων απο την μερια των συνδικαλιστικων ενωσεων και των μελων τους.

Το προβλημα υπαρχει και απαιτει επιλυση, οχι ουτοπικες και αδιεξοδες φιλοσοφιες.

Ειναι σωστο να λεμε οτι για ολα φταιει το κρατος, αρα ολα να τα πληρωσει το κρατος, οταν τα χρηματα του κρατους γνωριζουμε οτι προερχονται αποκλειστικα απο τη δικη μας τσεπη;

12 σχόλια:

Demelene είπε...

Εγώ πιστεύω ότι δεν αποκτήσουμε ένα εννιαίο ασφαλιστικό φορέα ώστε το πρόβλημα να αφορά κάθε φορά όλους τους Έλληνες εργαζόμενους και όχι πχ τους Τραπεζικούς, ή Δημόσιους ή ΙΚΑ ή ... ή....

Υπάρχουν πολλά θετικά από μια τέτοια κίνηση με κυριότερο την εξάλειψη ενός "ταξικού" φαινομένου με βάση τον κλάδο της εργασίας. Υπάρχει μεγάλη αγανάκτηση από τους μη προνομιούχους προς του προνομιούχους στην Ελλάδα.Επίσης θα εξισώσει τα επαγγελματικά δικαίωματα και θα εξαλείψη την πόρωση όλων των ελλήνων με το δημόσιο.

Αν δεν μπορούν να κάνουν αυτό, τότε να μπορώ να διαλέξω εγώ το ταμείο όπως γίνεται με τις ασφάλειες αυτοκινήτων ώστε να σταματήσω να πληρώνουμε χρυσάφι το ΙΚΑ για να τα παίρνουν οι άχρηστοι στο όνομα της κοινωνικής πολιτικής.

Ανώνυμος είπε...

Τελικά δεν θα διαφωνήσουμε κάθετα, στις περισσότερες προτάσεις σου, που μπορεί να συμπλεχθούν δημιουργικά με τις δικές μου, μέσα από κάποιες κριτικές παρατηρήσεις θα μπορούσα να συμφωνήσω..
(Με την υποσημείωση ότι και αυτές δεν λύνουν ριζικά το πρόβλημα, η λύση θα έρθει από μια άλλου είδους ανάπτυξη που αθ στοχεύει στην εργασία και την κοινωνική ανάπτυξη).
Σε αυτό που διαφωνώ είναι η κατάργηση των πρόωρων συνταξεων, όταν αφορά τις μητέρες με ανήλικα τέκνα κτλ. Νομίζω ότι εγώ έχω κάνει μια καλύτερη μεταβατική πρόταση σε αυτό το σημείο.
Αντίθετα, θα συμφωνήσω ότι η πρόωρη συνταξιοδότηση ως μέτρο π.χ. για την εξυγίανση των πρώην ΔΕΚΟ ήταν καταχρηστικό.

Ανώνυμος είπε...

Μόλις βρω χρόνω, εδώ ή στο φόρουμ θα συμβάλω στην "κατ' άρθρον συζήτηση"!

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα ενα σχόλιο. Βλέπω ότι στην ομάδα υπάρχουν και επιστημονικώς γνώστες των πραγμάτων πχ. οικονομολόγοι.
Περιμένω συμβολή.

fisherman είπε...

Έχω κάποιες ενστάσεις όσον αφορά τις πρόωρες συντάξεις δε συνφωνώ με την κατάργισή τους εξ' ολοκλήρου, γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις, όπως τραυματισμός σε τροχαίο, που καθιστά αδύνατη την εργασία.
Επίσης η πειλεκτική ενοποίοση δε νομίζω να έχει αποτέλεσμα γιατί μπορεί να οδηγήσει σε δημιουργία ταμείων δύο ταχυτήτων που θα καταφέρει να μεγαλώσει το χάσμα μεταξύ των φτωχών και πλούσιων ταμείων. Το ζήτημα είναι να μειωθεί το χάσμα όχι να αυξήσουμε…κάποιο ταμείο για να βρεί «συνεργάτη» πρέπει ο δεύτερος «συμβαλλόμενος» να συμφωνήσει πράγμα που ένα ταμείο με καλύτερα οικονομικά δεν θα πράξει.

vagnes είπε...

@ καπιταλιστικο. κουμμουνι και fisherman

Την καταργηση ολων των προωρων συνταξεων την προτεινω για το λογο οτι αν ανοιξουν διάφορα παραθυρακια στο νόμο, τοτε το ελληνικο δαιμονιο θα μεγαλουργησει και παλι εις βαρος των πορων των ταμειων με απιθανες δικαιολογιες και δικαιολογητικα.
Τη συνταξη μετα απο ατυχημα δεν πρεπει να τη μετρησουμε σαν προωρη αλλα σαν συνταξη εκτακτης αναγκης και βεβαιως δεν μπορει να καταργηθει, αλλα δεν μπορει να ειναι και η μεγιστη που θα επαιρνε ο ασφαλισμενος με πληρη συνταξιοδοτικα δικαιωματα.

vagnes είπε...

@ demelene
Ειναι αδικη αυτη την εποχη τουλαχιστον η ενοποιηση των αμαρτωλων και υπερχρεωμενων ταμειων με τα υγιη.
Τα σπασμενα δεν ειναι δικαιο να τα πληρωσουν αυτοι που δεν φταιξαν σε τιποτα.
Πρεπει πρωτα να υπαρξει ενα νοικοκυρεμα και μετα να μπουμε και στη συζητηση της πληρους ενοποιησης.
Σαν προοπτικη φανταζει ιδανικη αλλα νομιζω οτι δεν μπορει να γινει αμεσα.

Ενας ενιαιος φορεας θα μπορουσε να εχει μια ελαχιστη κατηγορια υποχρεωτικης ασφαλισης για ολους, με πληρη δικαιωματα ιατροφαρμακευτικης-νοσοκομειακης περιθαλψης και απο κει και περα να υπαρχουν και αλλες κατηγοριες οπου προαιρετικα θα μετεχουν οσοι ασφαλισμενοι μπορουν και επιθυμουν να εισφερουν περισσοτερα, ωστε να εχουν καλυτερη-μεγαλυτερη συνταξη .

tractatus είπε...

4)Ανθει στην Ελλαδα μια νομιμη κατα τα λοιπα "βιομηχανια", εισφοροδιαφευγουσα και συγχρονως εισπρατουσα συνταξεις,.....μαστιγα εχει δε και δημογραφικες προεκτασεις.
Οι νεοι συζυγοι ειναι συνηθως αλλοδαπες(οι) αλλα αυτο δεν ειναι και κανονας.
Η πρότασή σου σε αυτό το θέμα με βρίσκει κάθετα αντίθετη. Τι θα πεί;

"Η συνταξη απο θανατο συζυγου με διαφορα ηλικιων των συζυγων πανω απο 15χρονια πχ να διδεται μετα τη συμπληρωση των 60 χρονων του συζυγου εν ζωη και με την προϋποθεση μαλιστα, της υποχρεωσης ανευρεσης εργασιας και την αντιστοιχη καταβολη προκαθορισμενου αριθμου ασφαλιστικων εισφορων;"

Δηλαδή εσύ νομιμοποιείς την εξαίρεση ως κανόνα αποκλείοντας περιπτώσεις που κινούνται αυθόρμητα και χωρίς σκοπό ή στο κάτω-κάτω απο επιλογή κάποιων που το έχουν ανάγκη. Αυτές είναι ανθρώπινες καταστάσεις και δεν νομοθετούνται κατά την άποψή μου και μάλιστα ρατσιστικά για κάποιους.

5)"Προωρες συνταξεις απο ψευδεις αναπηριες και χαριστικα και καταχρηστικα δικαιωματα"

Κι εδώ η πρότασή σου για όλα και για όλους είναι εξαιρετικά ακραία. Ξεχνάς ότι υπάρχουν κατηγορίες ανθυγιεινών επαγγελμάτων που αυτό είναι σχεδόν επιβεβλημένο λόγω βαριών ασθενειών;

Στα υπόλοιπα συμφωνούμε λίγο -πολύ αλλά η νοοτροπία δεν αλλάζει μόνο με ένα είδος αυστηρής αστυνόμευσης της νομοθεσίας και διαρκούς ελέγχου. Εχει να κάνει με την παιδεία αλλά και με την εξασφάλιση άλλων οφελειών για τους εργαζομένους έτσι ώστε να μην 'αναγκάζονται'να καταφεύγουν σε παρανομίες ή καταχρήσεις.

vagnes είπε...

Και η πιττα σωστη και ο γατος χορτατος, δεν γινεται φιλη Ελενη.

Μακαρι το προβλημα του ασφαλιστικου να μπορουσε "αναιμακτα" να επιλυθει, θα ημουν ο πρωτος που θα το επιθυμουσα, φευ ομως...
Οι προτασεις μας αποβλεπουν στο να αποφυγουμε τον μονοδρομο που μας προτεινει η κυβερνηση και αυτο δεν μπορει να γινει χωρις θυσιες. Αρκει οι θυσιες αυτες να ειναι συγχρονως και καποιες διορθωσεις των κακως κειμενων και κεκτημενων.
Αν διαβασεις την αναρτηση μου θα ηθελα να μου απαντησεις τις συστηματικες και σκοπιμες συναψεις γαμων που αποβλεπουν στην εισπραξη των παχυλων συνταξεων, γιατι πρεπει να τις πληρωνουν οσοι δεν επωφελουνται, εμεις δηλαδη.
Αναφερω στις προτασεις μου [Οι νεοι συζυγοι ειναι συνηθως αλλοδαπες(οι) αλλα αυτο δεν ειναι και κανονας] πραγμα που μαρτυρα οτι καθε αλλο παρα ρατσιστικο μπορει να ειναι. Μακρυα απο μενα καθε ειδος ρατσισμου.
Η υποχρεωτικη εργασια που προτεινεται δεν ειναι αδικη νομιζω και μπορει να διδεται απο την ιδια την πολιτεια σε τομεις προνοιας, υγειας, παιδικων σταθμων κλπ

Οσο για το θεμα των προωρων συνταξεων, δεν προτεινω την περικοπη των, λογω ασθενειας και αναπηριας, αλλα ολες τις υπολοιπες σε υγιεις ασφαλισμενους. Δεν πρεπει να ξεχναμε ποσοι συνταξιοδοτηθηκαν και συνταξιοδοτουνται σε ηλικια 40 και 45 και 50 χρονων.

Τελος θελω να πω, πως μια πολιτεια μπορει να χαρακτηριστει ευνομουμενη οταν εστω και οι κακοι της νομοι εφαρμοζονται και υπαρχει αυστηρος διαρκης και δικαιος ελεγχος προς ολες τις κατευθυνσεις.
Η παιδεια ακομη δεν εφτασε στο επιπεδο που να βγαζει συνειδητοποιημενους πολιτες που χωρις ελεγχο να γνωριζουν και να εκτελουν σύννομα τις υποχρεωσεις τους.
Αλλωστε αυτο σε καμια χωρα του κοσμου ακομη δεν εχει επιτευχθει.

vagnes είπε...

Φιλη Ελενη tractatus
Για τις ψευδεις αναπηριες δεν νομιζω να εχει κανενας αντιρρηση πως πρεπει να ελεγχθουν γιατι και αυτες υπαρχουν.

Demelene είπε...

Vagnes δεν το έγραψα αλλά βασική προυπόθεση θεωρώ και εγώ το να τα σκάσει το κράτος στα ταμεία τα χρωστούμενα μαζί με κάθε λάκι που τα έχει κάνει βίλες τόσα χρόνια.

Αλλά μετά θέλει εννοποιήση. Για να τελειώνουμε επιτέλους και με αυτή την απάθεια που μας χαρακτηρίζει για τους γύρω ενώ περιμένουμε από τους γύρω να κατανοήσουν εμάς.

Και στην τελική γιατί να νιώθω άλλης κατηγορίας πολίτης/μάνα (εδώ είναι τα λεφτά) από τον δημόσιο?

NdN είπε...

Στο σύνολο των προβλημάτων που αναφέρεις συμφωνώ απόλυτα. Με ορισμένες από τις λύσεις διαφωνώ διότι δεν πιστεύω ότι μπορεί να λύσουν το πρόβλημα. Για παράδειγμα πράγματι η επενδυση των αποθεματικων των ταμειων πρέπει να γίνεται απο επαγγελματιες αλλά που θα ανήκουν αυτοί; Θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Αν ναι πως θα είμαστε σίγουροι ότι προσληφθηκαν αξιοκρατικά. Για υτό εγώ πρότεινα ένα μεικτό σύστημα ιδιωτικής και δημόσιας ασφάλισης.

Από εκεί και πέρα συμφωνούμε ότι όσο και αν αυξηθούν τα ορια συνταξιοδοτησης, όσο και αν μειωθούν οι συντάξεις αν δεν χτυπηθούν οι παθογένεις του συστήματος δεν πρόκειτα να γίνει τίποτα. Απλά το πρόβλημα θα μετατοπιστεί για λίγο αργότερα.

Ωστόσο το κράτος πρέπει να πληρώσει όσα ακτιβώς χρωστάει ωστε να καλυφθουν οι συντάξεις όσων ασφαλίζονται με το τωρινό σύστημα.