Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

Ασφαλιστικό – Σκέψεις για αρχή - Τζονάκος

Εργαζόμαστε ο καθένας κάποια χρόνια, άλλοι ξεκίνησαν τωρα και τους λένε « η γενιά των 700 ευρω» και άλλοι κοντεύουν να αποσυρθούν.

Μέρα μέρα το ένσημο μαζι με το μεροκάματο σ έναν κουμπαρά ζωής με την ελπίδα κάποτε να αποσυρθούμε αξιοπρεπώς για να περάσουμε μια περίοδο σαν απόμαχοι, άξιοι που προσφέραμε στο κοινωνικό σύνολο αυτά που οφείλαμε.

Την εργασία μας την ωφελήθηκε ο εκάστοτε εργοδότης ακόμα κι αν αυτός ηταν ο εαυτός μας για όσους είμαστε αυτοαπασχολούμενοι.
Τον μισθό μας τον ωφεληθήκαμε εμείς για να ζήσουμε, να διασκεδάσουμε, να κάνουμε οικογένειες, παιδιά, και να στρώσουμε όσο μπορούμε ένα καλό χαλί για την συνέχειά μας και των παιδιών μας.
Τις εισφορές μας τις διαχειρίστηκε ένα Κράτος.
Περι αυτών ο λόγος, αφου το πρόβλημα του μεγάλου ζητήματος «Ασφαλιστικό» είναι η βιωσιμότητα του και άρα το μέλλον μας και των παιδιών μας.

Το Κράτος μας ασφαλίζει υποχρεωτικά σε δημόσιο φορέα, ανάλογα με το επάγγελμα μας. Άλλος στο ΙΚΑ, άλλος στο Δημόσιο και λοιπά.
Ποτέ δεν εδωσε δικαίωμα επιλογής ανάμεσα σε Δημόσια ή Ιδιωτική Ασφάλιση. Η σύνταξη υποχρεωτικά θα βγει από το Κράτος και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει σύντομα.
Η δε περίθαλψη σπρώχνεται προς τους ιδιώτες καθημερινά.

Φυσικά οι συντάξεις δεν είναι μεγάλες εκτός από κάποιες εξαιρέσεις για δικαστικούς, βουλευτές, τραπεζικούς, στρατιωτικούς. Είναι μια ελιτ συνταξιούχων που μεχρι τωρα δεν εχει θυσιάσει πολλά υπερ άλλων που ζούσαν με λιγότερα και θα παίρνουν και λιγότερα ως σύνταξη.

Κάθε Κυβέρνηση τολμούσε βήματα για το Ασφαλιστικό τέτοια που να μην εχει μεγάλο πολιτικό κόστος, κάπως βιαστικά, και κάπως επηρρεασμένη από συντεχνίες που δεν ήθελαν να δουν τα κεκτημένα τους να χάνονται.

Και φτάνουμε στο σήμερα για να μην τα πολυλογώ, που και πάλι «κάτι πρέπει να γίνει». Αυτό το «κατι» υποτίθεται ότι ξέρει η τρέχουσα κυβέρνηση ποιο είναι, αλλα και οι φορείς όπως η Αντιπολίτευση, τα κόμματα από κάτω δηλαδη, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, τα Σωματεία Εργαζομένων και λοιπά.
Η Κυβέρνηση λέει : «Κοινωνικός Διάλογος» και υπονοεί «Ελάτε να σας πω τι θα χάσετε».
Η Αντιπολίτευση και οι άλλοι φορείς λένε «πείτε μας τις προτάσεις σας»
Η Κυβέρνηση απαντά «άρα δεν εχετε προτάσεις ;»
Οι άλλοι απαντούν και πάλι «Μάλλον εσείς δεν έχετε»

Και όλη η ιστορία πηγαίνει σε ένα παιχνίδι φημών, ρευμάτων, επηρρεασμού κοινής γνώμης ως προς το ότι «είναι αναπόφευκτο» το ότι συμβεί, χωρίς κανεις να μας λέει τι θα γινει με την κακοδιαχείριση επι σειρά ετων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, χωρίς κανεις να μας λέει αν εισπράχθηκε πρώτα σωστά ολη η εισφοροδιαφυγή, αν όλες οι οφειλές προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία έχουν πληρωθεί ώστε να ξέρει κανεις σε ποια πραγματικά κατάσταση βρισκόμαστε.

Η εύκολη λύση δόθηκε πολλές φορές : Εμείς, όλο και λιγότερες παροχές !

Εμείς κληθήκαμε να καταβάλλουμε επιπλέον εισφορές, για ένα Ασφαλιστικό Σύστημα που επιβαρύνει την κατάσταση του η υπογεννητικότητα της Ελλάδας και κοντεύουμε να φτάσουμε στην αναλογία 1:1 δηλαδη ενας δουλεύει για να πληρώνεται ενας !

Την ίδια στιγμή, πράγματα εδώ και χρόνια αυτονόητα στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπως η ισοτιμία ανδρών-γυναικών και στην εργασία, εδώ τίθενται σαν κατι ως επανάσταση περίπου με τις γυναίκες να εμφανίζονται ως μεγάλα θύματα.
Εδώ θα διαφωνήσω ως προς τον όρο «γυναίκα» σκετο. Άλλο η γυναίκα με παιδιά και γάμο, και άλλο η γυναίκα χωρίς παιδιά και χωρίς καν γάμο.
Οι άνδρες ετσι κι αλλιώς έχουν επωμιστεί το κόστος του Ασφαλιστικού περισσότερο, με πιο πολλά χρόνια δουλειάς και μικρότερο προσδόκιμο βίου.

Με βάση το προσδόκιμο βίου σε έναν τόπο, γίνονται διάφορες κουβέντες.
Ανεξάρτητα αν είναι κανείς άνδρας ή γυναίκα, πρέπει να του αναλογούν δίκαιες εισφορές και απολαβές.
Φυσικά κανεις δεν ξέρει πόσο θα ζήσει. Είναι τραγικές οι περιπτώσεις ανθρώπων που πέθαναν χωρίς να προλάβουν να πάρουν σύνταξη. Οι εισφορές τους δηλαδη πήγαν καθαρά υπέρ άλλων και μεγάλο μέρος τους βγήκε από τρύπες !

Ξεκάθαρες προτάσεις δεν εχω ακούσει ακόμα. Φήμες λένε ότι δεν εχει γίνει καν κάποια ολοκληρωμένη μελέτη αλλα και πάλι γινεται προσπάθεια να φτιάξουμε ομελέτα με μερικά αυγά χτυπημένα μεταξύ τους και μερικά άλλα αλώβητα.

Δηλαδη θα πρέπει να μας επιβληθεί μια συνταγή εξυγίανσης τύπου ομελέτας όπου καθένας πρέπει να θυσιάσει το αυγό του μαζι με τα άλλα για χάρη όλων ενώ γυρω γύρω κάποια αυγα θα μένουν αχτύπητα στον θρόνο τους.

Για να εξηγούμαστε ποια είναι αυτά τα «αυγά» :

- Εισφοροδιαφυγή ιδιωτών

- Οφειλές νοσοκομείων και άλλων Ιδρυμάτων.

- Οφειλές Κράτους προς Ταμεία.

- Φορολόγηση Εκκλησίας.

- Χάρισμα μεσω ρύθμισης χρεών σε ΠΑΕ και άλλους μεγαλο-οφειλέτες.

- Ταμεία δικαστικών, δικηγόρων, δημοσιογράφων, βουλευτών, τραπεζικών.

- Υπερκομματική σύγχρονη Διαχείριση Αποθεματικών.

- Ανασφάλιστη εργασία.

- Γυναίκες.

- Φακελάκια.

- Φορολόγηση των υπερκερδών των Τραπεζών.

- Σώματα Ασφαλείας – Στρατιωτικοί.

- Ενοποίηση της Μηχανοργάνωσης των Ταμείων.

Αναρωτιέμαι, αν έσπαγαν και αυτά τα «αυγά» μεσα στην νεα ομελέτα, δεν θα ηταν καλύτερα για όλους ;

Τα παραπάνω αποτελούν και μια συνολική πρότασή μου.

Ζητούνται πόροι, ζητούνται καλοί διαχειριστές αυτών, ζητείται λογική, ζητείται αναδιανομή με δίκαιο τρόπο.
Ας δώσει αυτά που οφείλει το Κράτος στα Ταμεία, ας πιέσει για είσπραξη άλλων οφειλών, ας πάρει κατι παραπάνω από τους έχοντες, ας ισορροπήσει δίκαια αυτά που αναλογούν στον καθένα μας, ας πάψει να εχει πελατειακές σχέσεις με «ρυθμίσεις», ας βάλει αυστηρό πλαίσιο κανόνων διαχείρισης των οικονομικών, ας πάψει να υπονοεί άλλα από αυτά που λέει και να μην απαξιώνει πράγματα ώστε να φανεί αναπόφευκτη η ένεση χωρίς αναισθητικό που επισείει στα κεφάλια κυρίως μισθωτών και συνταξιούχων και μετα ας κατατεθούν μελέτες σοβαρές στο τραπέζι για να δούμε τι θα γίνει.
Η μέθοδος «απαξιώνω κατι για να φανεί ετοιμοθάνατο μετα» είναι σκανδαλώδης, άδικη, λάθος και μας πηγαίνει πίσω αντι μπροστά.

Να εγγυηθεί το Κράτος μια κατώτατη σύνταξη για όλους, εγγυημένη και σίγουρη, αναπροσαρμοζόμενη ώστε να εχει αυτή μια αγοραστική δύναμη.
Να μην την πληρώσουν πάλι οι ίδιοι, οι μισθωτοί, που επιπλέον βλέπουν ότι η όποια σύνταξη τους θα είναι μικρή, ένα βραβείο ασήμαντο μπροστα στην δουλειά μιας ζωής.
Τριάντα χρόνια δουλειάς, είναι μία ζωή.
Φτάνουν και περισσεύουν. Όχι στην αύξηση των ορίων ηλικίας, δίκαια κατανομή εισφορών για όλους, άμεση είσπραξη οφειλών.

Θα ηταν τέλειο να μπορέσει το κράτος να βρει τρόπους ώστε να συνεχίζουν να εργάζονται συνταξιούχοι εφ όσον το επιθυμούν σε part-time δουλειές με ειδική μεταχείριση και με εισφορές μικρές μεν αλλα σημαντικές. Ετσι κοινωνικά θα ειχαμε πολλά οφέλη και ένα επιπλέον εισόδημα για συνταξιούχους.
Αυτά νομιζω ότι είναι αρκετά για να ξεκινήσουμε και να δούμε το μέλλον επάνω σε υγιή βάση.

Ευχαριστώ.

4 σχόλια:

tzonakos είπε...

Και τώρα αρχίστε το πετροβόλημα, χαχαχαχα...

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΕΤΡΟΒΟΛΗΜΑ.
ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΘΙΞΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ, ΜΑΛΛΟΝ ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΟΛΑ. (ΕΧΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΓΙΑ ΤΑ "ΕΥΓΕΝΗ" ΤΑΜΕΙΑ) ...
Κατά τα άλλα είναι μια σπουδαία αφορμή για σκέψη.
Πάντως ούτε εσύ έθιξες την σύνδεση που υπάχρει ανάμεσα στην ασταθή εργασία, την πίεση για φτηνό κόστος εργασίας και το "ασφαλιστικό", την αποβιομηχάνιση, την αυτοματοποίηση του τριτογενή τομέα (βλέπε τράπεζες), τις κοστοβόρες υπηρεσίες υγείας πέρα από την διαφθορά (ένας μέσος 75άρης κάνει περίπου στις 10 εργαστηριακές εξετάσεις τον χρόνο από μαγνητικές μέχρι λεπτομερείς εξετάσεις αίματος).
Είναι βέβαια μια λογική που αφορτίζει το κλίμα.
Όπως λέει και ο Ελίας, ας διαχειριστούμε σωστά το σύστημα και να μη δίνουμε βάση στις δυσοίωνες προβλέψεις,υπεροτνίζονται λόγω προπαγάνδας των "επενδυτικών ταμείων" που θέλουν το ρευστό των αποθεματικών..
Δεν ξέρω όντως, εφόσον δεν μπορείς να αλλάξεις γενικότερα την οικονομία, ειδικά αν είσαι σε ένα μικρό κράτος σαν την Ελλάδα, αν τελικά αυτό είναι η σωστή τακτική...

NdN είπε...

Και εγώ θα συμφωνήσω σε όλα. Απλά θα γράψω αυτό που έγραψα και στα περισσότερα κείμενα. Καπου γράφεις "ζητούνται καλοί διαχειριστές ταμείων". Μήπως πρέπει να βάλουμε κάπου μέσα και τους ιδιώτες μήπως τα καταφέρουμε καλύτερα? Δηλαδή πόσο χειρότερα θα μας πάνε?

tzonakos είπε...

Θα ξεκινήσω σιγα σιγά να σημειώνω διάφορα σημεία στα κείμενα όλων μας, αρχίζοντας απο το δικό μου.
Φοβήθηκα μήπως θεωρηθεί οτι ρίχνω περισσότερο βάρος στις γυναίκες.
Το θεωρώ ωστόσο οχι άδικο.
- ΝdΝ η συμμετοχή ιδιωτών με κίνητρο ενα στάνταρ κέρδος ισως να έκανε καλό. Πρέπει όμως να οργανωθεί σωστά κατι τέτοιο για να μην έχουμε το φαινόμενο ανεξέλεγκτης μάσας "ιδιωτών" απο τα χρήματα των Ταμείων.
Απο την άλλη δεν ξέρω πώς μπορει κανεις να αφήσει σε χέρια του κάθε ιδιώτη την Ασφάλειά μας.
Μάλλον πρέπει να μιλήσουμε για συνεργασίες τύπου Διοδίων και στην Ασφάλιση.
- ΚαπΚουμ η εξοικονόμηση μέσω εκλογίκευσης του κόστους θα έφερνε πιστεύω θεαματικές βελτιώσεις. Θυμηθείτε όλοι για κάποια υλικά νοσοκομείων αξίς 3 ευρω που κοστολογούνταν 500 € !!!
Το Ασφαλιστικό θα λυθεί μόνο επάνω στην βάση αναδιάρθρωσης όλης της οικονομίας και της λογικής της χώρας.
Ας αρχίσει απο την καταβολή χρεών του Δημοσίου προς το ΙΚΑ και θα ναι μια καλή αρχή.
Μετα πρέπει να συνδεθούν οι εισφορές με την απόδοση. Περίπου δηλαδη οσα δίνεις θα πάρεις μετά.
...
αυτα προς το παρόν.