Ότι διαβάσετε παρακάτω συνθέτει τις πρώτες κοινές προτάσεις μας για μια καλύτερη παιδεία. Δεν στηρίζονται πάνω σε τεχνοκρατικές απόψεις αλλά στις ιδέες, την τολμηρή φαντασία και την λογική, όλων των συντελεστών του blog.
Είναι χωρισμένες θεματικά, ώστε να είναι ευκολότερη η ανάγνωσή τους. Από, εσάς περιμένουμε να ξεκινήσετε μαζί μας έναν γόνιμο διάλογο. Περιμένουμε να μας καταθέστε τις ενστάσεις και τις διαφωνίες σας. Μα, πάνω, απ' όλα θέλουμε και τις δικές σας ιδέες, διότι το παζλ που σας εκθέτουμε είναι, σίγουρα ημιτελές. Στο χέρι σας είναι να συμπληρώσετε τα κομμάτια που λείπουν...
Υ.Γ Για μεγαλύτερη ευκολία, έχουν αναρτηθεί δεξιά σας (στη sidebar), όλες οι θεματικές ενότητες.
6 σχόλια:
Φίλε, σε ευχαριστώ για τα σχόλιά σου στο blog μου, χαίρομαι πολύ που είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος.
Δεν ξέρω πώς οι προτάσεις για να μετριάσουν τα παιδιά το φροντιστήριο μπορούν να είναι αποτελεσματικές όταν, επί της ουσίας, χρειάζεται "ψυχανάλυση" στους γονείς να δουν επιτέλους τα παιδιά τους σαν αυθύπαρκτες προσωπικότητες και όχι σαν προέκταση του καταπιεσμένου εαυτού τους. Μου αρέσουν όμως αυτά που γράφονται στους "φακέλλους" σου. Είμαι "μέσα"...
Φιλε τσοτσο
Σε ευχαριστουμε για τη συμμετοχη σου θα θελαμε την αποψη σου σε καποιο απο τα θεματα που τιθενται σ' αυτους εδω τους φακελους, σε οποιο κεφαλαιο επιθυμεις.
Ένα μεγάλο μπράβο για την πρωτοβούλια σας γι' αυτό το μεγάλο θέμα. Θα επανέρθω με προτάσεις για την παιδεία. Αυτό ήταν ένα αρχικό σχόλιο συμπαράστασης!
Καλή συνέχεια!
Τα Συνέδρια σε χώρες όπως η Ελλάδα όπου τα κόμματα λειτουργούν με ελλείμματα πολιτικής, ιδεολογικής και οργανωτικής κουλτούρας , χωρίς οργανωμένες ιδεολογικές τάσεις (και δεν εννοώ βέβαια τις ενδοκομματικές ίντριγκες και τις ομαδοποιήσεις) οι οποίες να αντιπαρατίθενται και να συντίθενται, είναι περίπου καταδικασμένα σε αργό ανιαρό θάνατο.
Άντε το πολύ να προσφέρουν σε ένα κόμμα την ενασχόληση των ΜΜΕ μαζί του, δηλαδή μια κάθε άλλο παρά ποιοτική διαφήμιση η οποία συνήθως εξαντλείται σε περιφερόμενες λίστες, σε εξυπνακίστικα ευφυολογήματα προβεβλημένων στελεχών, άντε και στο catering που προσφέρθηκε.
Η Αριστερά έχασε τον ιδεολογικά ηγεμονισμό της γιατί έπαψε να είναι καινοτόμος.
Η προσυνεδριακή περίοδος δίνει την ευκαιρία στο ΠαΣοΚ όχι μόνο να ανοίξει θέματα, κάποια από αυτά ταμπού, αλλά να συνθέσει τομείς και πεδία.
Δεν έχει πια έννοια να μιλάμε για την έρευνα και τεχνολογία χωρίς να τη θεωρούμε άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιχειρηματικότητα.
Δεν έχει έννοια να μιλάμε για το περιβάλλον αν δεν το συνδέσουμε άμεσα με την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Δεν έχει έννοια να μιλάμε για την αυτοδιοίκηση αν δεν προτάξουμε το e-gov, δεν έχει έννοια να μιλάμε για την παιδεία αν δεν την συσχετίσουμε με την ανάπτυξη. Και τόσα άλλα.
Οι γενικολογίες του τύπου «προστατεύουμε το περιβάλλον», «στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει οι μαθητές να αποκτούν δεξιότητες πληροφορικής», «να πατάξουμε την διαφθορά», κλπ αφορούσαν την κοινωνία του 1980. Σήμερα μπορεί να αποτρέπουν τις ιδεολογικές συγκρούσεις και να έχουμε κομματική μπουνάτσα, αλλά είναι και η μόνη χρησιμότητα τους.
Σήμερα η Αριστερά, το ΠαΣοΚ πρέπει να συζητήσει αν μπορούμε πια να μιλάμε για στατική αναδιανομή εισοδήματος ή δυναμική αναδιανομή δυνατοτήτων και ευκαιριών που δεν μοιράζει απλά την πίττα πιο δίκαια αλλά κάνει την πίττα να μεγαλώνει.
Πρέπει να τολμήσουμε να ομολογήσουμε ότι το μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας των σοσιαλιστικών κομμάτων βρισκόταν πάντα στην δημοσιονομική διαχείριση και πρέπει να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα στην νεοφιλελεύθερη «δημοσιονομική ορθοδοξία», νοικοκύρεμα το λένε οι δεξιοί, και στην πλειοδοσία παροχών.
Θα τολμήσουμε να απενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα, να επαγγελθούμε τις βαθιές τομές στο κράτος που διευκολύνουν την ανάληψη ρίσκου, τη δημιουργικότητα, την καινοτομία.
Θα πούμε ότι στην Ελλάδα συνυπάρχει η απόλυτη εργοδοτική ασυδοσία με την υπερβολική ρύθμιση και πως αριστερή πρακτική είναι να προστατεύουμε τους εργαζομένους, όχι τις θέσεις εργασίας.
Και δεκάδες άλλα..
Το ΠαΣοΚ θα τολμήσει να προκαλέσει και να προσκαλέσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που θέλουν να συμμετάσχουν σε μια ανατροπή. Γιατί τι είναι η Αριστερά αν όχι ΑΝΑΤΡΟΠΗ???
Ο Τάσος Λειβαδίτης το 1966 στους «Τελευταίους» έγραφε:
Mεγάλα λόγια
που φωνάξαμε στους δρόμους
μικρές αλήθειες που αποσιωπήσαμε στον εαυτό μας...
Τελικά..
Μετά τον διάλογο οι προτάσεις μπορούν λιγότερο να "ενιαιοποιηθούν", αλλά είναι περισσότερο δυναμικές.
Πάντως θα κάνω την κριτική μου..
δεν αντέχω.
Νομίζω το καίριο σημείο που πρέπει να καταλάβουν οι σοσιαλδημοκράτες για να συζητήσουν με τα νέα κινήματα είναι ότι ο κόσμος άλλαξε προς το χειρότερο.
Έχει τη δυναμική να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο, αλλά σήμερα βιώνουμε μαύρες μέρες..
Μέσα στις μαύρες μέρες, το καλύβι το καθενός (βλέπε "κεκτημένα" κλάδων) φαντάζει η ελάχιστη ασφάλεια.
Για να τον βγάλεις από το καλύβι πρέπει να τον εμπνεύσεις σε ένα στόχο. σε ένα καλύτερο αύριο, που θα έχει μεγύτερο λόγο και ρόλο.
Για αυτό επιμένω: Ο Στόχος είναι η αλλαγή του Μοντέλου των Πολυεθνικών, όλα προς εκεί πρέπει αν συντείνουν!
Αγαπητοί φίλοι bloggers,
το κείμενο που ακολουθεί αφορά την Ελληνική παιδεία και διαμορφώθηκε ως μια προκλητική αναφορά σε μια κατάπτυστη πράξη του Υπουργείου παιδείας.
Θεωρώ οτι είναι καλλίτερα να δείτε και να διαβάσετε τις απαντήσεις που έδωσε το Υπουργείο Παιδείας και μετά, αν όλα πανε καλά και ζούμε, η συζήτηση θα ανάψει..
Λεω αν ζούμε διότι ποτέ δεν ξέρει κανείς... ποτέ δεν ξέρει... Εγώ τουλάχιστον είμαι υποψιασμένος...
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ οτι τα οσα ακολουθούν δεν θα δημιουργήσουν αντιδράσεις... και μεταξύ σας / μας αλλα μήπως αυτός δεν είναι ο λόγος που σας το στέλνω... πνευματικός τσερτζελές να γίνεται λοιπόν και να βγούμε όλοι ωφελημένοι απο την συζήτηση...
Αγαπητέ Μιμή,
Το κείμενο που ακολουθεί θα μπορούσε να γίνει η αφορμή για τις 70 συν 1 αντιπαραθέσεις... στις θέσεις που επιμελήθηκες για το ΠΑΣΟΚ.
Ξεκινώ λοιπόν με την απάντηση του Ελληνικού Υπουργείου Παιδείας
http://www.holocausttaskforce.org/teachers/educational_reports/country/greece.pdf
στον Εβραϊκό Οργανισμό YAD VASHEM για το τι κάνουμε στην Ελλάδα όσον αφορά την διδασκαλία του Holocaust.
http://www1.yadvashem.org.il/education/department/english/teachersem.html
Τα συμπεράσματα δικά σου.
Θα ήταν όμως χρήσιμο να πάρεις θέση στο θέμα... διότι πρόκειται περί απολύτου εθνικής γελοιοποιήσεως.
Είμαι ο πρώτος που με στενοχωρεί κάθε εγκληματική πράξη και ο πόλεμος είναι μια μαζική και άθλια εγκληματική πράξη.
Άλλο όμως αυτό, άλλο το να αναγνωρίζουμε μια αθλιότητα που έγινε σε βάρος πολλών εθνοτήτων και οι Εβραίοι πλήρωσαν δραματικά μεταξύ όλων και άλλο το να μετατρέπουμε το γεγονός σε υλικό συστηματικής προπαγάντας.
Επιπλέον είναι πολύ διαφορετικό να φθάνουμε στο σημείο να απαντάμε στο πόσες ώρες διδάσκουμε το μάθημα, που ακριβώς το διδάσκουμε και με τι μαθησιακά εργαλεία, τι πηγές χρησιμοποιούμε στην διδασκαλία, αν έχουμε εθνική εορτή για το θέμα... και πλήθος άλλες περίεργες ερωτήσεις για την αποτελεσματικότητα των μέτρων και ενεργειών του Υπουργείου Παιδείας υπερ της εμπέδωσης στη ψυχή των νέων του Holocaust.
Αυτό λοιπόν το κατάπτυστο 20σελίδο έγγραφο, είναι έγγραφο που υπέγραψε συμπληρωμένο η κυρία Κουτσίκου ως Υπουργός Παιδείας.
Τώρα μάθε και το άλλο Μιμη..
Η περιβόητη αναπληρώτρια καθηγήτρια ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για την οποία έγινε τόση φασαρία με το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού, Μαρία Ρεμπούση είναι η εισηγήτρια των ειδικών μεθόδων διδασκαλίας στη Ελλάδα για το Holocaust.
Με αλλα λόγια Μίμη, η κυρία που προτείνει μια εξομάλυνση της Ελληνικής ιστορίας με την αποφυγή περιγραφής ακροτήτων απέναντι στον Ελληνισμό είναι αυτή που εισηγείται μεθόδους με αποκρουστικό υλικό για την υποστήριξη του Holocaust. (αν σε ενδιαφέρει το υλικό για να δεις ιδίοις όμασι... κάλεσε...)
Στη μια περίπτωση, οι απάνθρωπες ακρότητες βλάπτουν την παιδική ψυχή... οταν είναι να ενισχύσουν το φρόνημα του λαού μας ενώ στην άλλη είναι αναγκαίες, όταν είναι να καταβάλουν το ίδιο φρόνημα αφού έχουμε δραματική ευθύνη για το ξεπούλημα των εβραίων στους γερμανούς... [Όσους και αν εχω ρωτήσει Μίμη, εδώ και πολλά χρόνια, άτομα προχωρημένης ασφαλώς ηλικίας, δεν διέκρινα την παραμικρή ενοχή για το ξεπούλησα των Εβραίων στην Ελλάδα... γιατί άραγε... γιατί είμαστε τέτοια καθάρματα;]
Έτσι εδώ τίθενται δυο θέματα:
1. To οτι η κυρία Ρεμπούση είναι προσεκτικά επιλεγμένη απο ανθελληνικούς κύκλους ως δούρειος ίππος ιδεών που βέβαια καλύπτονται κάτω απο το εκσυγχρονιστικό πλαίσιο διδασκαλίας... Δεν θα μπορούσε άλλωστε να λειτουργήσει απροκάλυπτα...
2. Το οτι η χώρα μας δέχεται μεν να σκύβει αλλα δεν κρίνει σκόπιμο να απαιτεί... [Θέλετε υποστήριξη κύριοι του Ισραήλ... Εντάξει, θα την έχετε στα πλαίσια του δικού μας συστήματος παιδείας αλλα και σείς θα μιλήσετε για τα δικά μας δεινά, για τους δικούς μας χαμένους, τους δικούς μας αλυτρωτισμούς ενώ θα εντατικοποιήσετε τις σπουδές της Ελληνο-Κλασσικής παιδείας στα Πανεπιστήμιά σας... Αν δεν μιλήσετε εσείς, ούτε και εμείς θα μιλήσουμε... Μούγκα εσείς... μούγκα και εμείς...]
Όσον αφορά την κυρία Ρεμπούση Μίμη, αν το ΠΑΣΟΚ την αγαπά να την προτείνει για πρόεδρο της δημοκρατίας...
Εγώ υπό αυτές τις συνθήκες προτίθεμαι θα γίνω αντιεξουσιαστής και παρά τα αντίθετα πιστεύω μου, θα πετώ μολότοφ στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και σε κάθε όργανό του μέχρι να πεθάνω... Άλλωστε είμαι ήδη κάποιας ηλικίας...
Να είσαι καλά Μιμη... να είσαι καλά και να χαιρόμαστε όλοι την λεβεντιά μας... μόνο που συχνά οδηγεί σε ηπατίτιδα Β’ και σε καρκινογένεση αυτή η λεβεντιά...
Να προσέχουμε αδελφέ... διοτι τίποτα απο τα παραπάνω δεν είναι αστείο και οι επιπτώσεις τους αναμφίβολα οδυνηρές...
Ευελπιστώ οτι η σύνεση θα σώσει και τους δυο μας απο τέτοιες ακρότητες αλλά η αγανάκτηση είναι ο εχθρός της σύνεσης και της λογικής...
Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος
Οικονομολόγος - Επιχειρησιακός ερευνητής
http://www.bazioto.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου