Που θα φθάσει το Πλήθος;

Στο προηγούμενο σημείωμα ('' Απο που έρχεται το Πλήθος;''6/6/2011 www.moneygate.gr ) δοκιμασα να περιγράψω συνοπτικά την αφετηριακή βάση-κατα την γνώμη μου- αυτής της αυθόρμητης, ακηδεμόνευτης συκέντρωσης κάθε βράδυ απο χιλιάδες ανθρώπους στη κεντρική πλατεία της χώρας( και οχι μόνο εκεί).Το ονομάσα Πλήθος διότι αποτελεί ένωση ατόμων χωρίς κεντρικό καθοδηγητικό όργανο αλλά με δικτυακή, οριζοντια συννενόηση και επικοινώνία.Το έρωτημα μου είναι πού θα φθάσει ή πιο συγκεκριμένα πού πηγαίνει το Πλήθος.Υπάρχει άραγε συγκεκριμένη πορεία/στόχευση/ζητούμενο; Ιχνηλατείται μήπως μια διαδρομή που έχει τέλος ή σκοπό;
Πολλοί βιάζονται να πουν οτι δεν υπάρχει κεντρικό ζητούμενο απο την αγανάκτηση και διαμαρτυρία μιας ετερόκλητης μάζας πολλών και διαφορετικών ατόμων που απλά...θίγονται τα στενά ατομικά/προσωπικά τους συμφέροντα. Η απορία μου είναι η εξής : αν θίγονται τα προσωπικά συμφέροντα εκατο και πλέον χιλιάδων ανθρώπων (βολεμένων και τεμπέληδων κατα πολλούς(!)) μήπως υπάρχει και θίγεται Κοινό Συμφέρον; Μηπως οι μοναδικότητες των χαρακτήρων και τα προσωπικά πιστεύω όλων αυτών που διαμαρτυρονται μοιάζουν ή συγκλίνουν σε κοινά χαρακτηριστικά;
Στην εξαιρετική κινηματογραφική μεταφορά της πολιτικης καριέρας του Ρ.Νιξον(με πρωταγωνιστή τον Α.Χοπκινς) ένας συμβουλος του προέδρου Νίξον(τον υποδύεται ο Ν.Σαδερλαντ) λέει σε μια στιγμή: ''Δυστυχώς για την δημοκρατία, δεν χρειάζεται να πεισθούν πολύ για τις αποφάσεις μας...''Η φράση αποτυπώνει εξαιρετικά την σημερινή παγκόσμια δημοκρατική ...version των κοινωνιών. Και αυτό ακριβώς είναι το κεντρικό -βουβό και υπόρρητο -μήνυμα των συγκεντρώσεων: το δημοκρατικό έλλειμμα! Εστω και ασυνείδητα ή παρορμητικά,όσοι διαμαρτύρονται και γίνονται μάζα και σύνολο,θέλουν να ακουστούν,να συμμετέχουν. Έχουν κατανοήσει οτι ακόμα και αν ψηφισαν αυτούς που...φασκελώνουν, ακόμη και αν πείσθηκαν απο τον Ένα ή το Κόμμα, όσες αποφάσεις παίρνονται για τις επόμενες γενιές,δεν έχουν πλειοψηφική έγκριση απο την κοινωνία ! Να συννενοηθούμε για κάτι : όταν ζητάει μια ανόμοια, ετερόκλητη και οχι ίδια καθημερινά μάζα ανθρώπων για το Μνημόνιο,τις περικοπές μισθών και εισοδημάτων, την φοροεπιδρομή , δεν σημαίνει οτι διαφωνούν για τις περικοπές προνομίων, τον περιορισμό του Κρατους και των δαπανων, το κυνηγι της φοροδιαφυγης ! Σκεπαστηκαν ολες οι συντέχνιακές και συνδιακαλιστικές συγκεντρώσεις και απεργίες, όλες οι κομματικές και ακτιβιστικές εκδηλώσεις, και ο κόσμος στις πλατείες απεργεί σαν...πολίτης !
Ας δουμε ομως για λίγο την αρχιτεκτονική του Πλήθους,πριν σκιαγραφήσουμε την πιθανη τροχιά του. Σίγουρα εντός του υπαρχουν οι θιασωτες του ωχαδελφισμού, υπάρχουν οι νεοι και οι εφηβοι που δεν έχει πηξει το μυαλό τους και απλά διαμαρτυρωνται μηχανικά και μιμητικά, υπάρχουν οι βολεμένοι που θα χασουν τα προνόμια του υπουλου κέρδους χωρίς μόχθο. Υπάρχουν πιθανως και παρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι που φοβούνται μην χασουν την δουλειά τους ,την οποια απόκτησαν αναξιοκρατικά. Στις διαμαρτυρίες αυτες μαζί με οσους εχουν δικιο στοιβαζονται και αυτοί που εχουν αδικο και εκτονωνονται απο την ανασφαλεια του βολέματος τους. Ομως -ας μην γελιόμαστε- η μεγάλη μαζα είναι νεοι ανθρωποι που σπουδασαν και σημερα είναι άνεργοι ή χαμηλού μισθού απασχολούμενοι, μικροεπιχειρηματίες και ελέυθεροι επαγγελματίες που εντός της ανθρωποβόρας πόλης διανύουν χιλιόμετρα για να πουλήσουν υπηρεσίες και βλέπουν να μην υπάρχει ρευστότητα στην αγορα ωστε να πληρωθούν .Υπάρχουν πολλοί που θελουν να μεινουν στον τόπο τους,στην οικογενεια και τους φιλους τους, αλλα αναγκαστικά στελνουν βιογραφικά στο εξωτερικό ( στην Βουλγαρια και στην Τουρκία...)

Και αν εντός του Πληθους υπάρχουν και αυτοί που σπουδασαν Οικονομία ,σιγουρα ξερουν οτι χωρίς να τιθασευσεις τα αρνητικά δημοσιονομικά μεγεθη,δεν θα βελτιωθεί η ατομική κατασταση των πολιτών,ξερουν οτι η ... κατσαρόλα δεν θα γεμισει αν φυγει το Μνημόνιο ,ούτε τα εισοδηματα θα ανεβουν αν δεν περικοπεί το σπάταλο κράτος και αν δεν παραχθουν πλεονασματα αντι ελλειμματα που θρεφουν τον μονιμο καρκινο μας, το χρεος. Υποθετω ομως οτι υπάρχουν και αυτοί που σπουδαζοντας Οικονομία, εμαθαν οτι δεν εχουν νοημα οι θυσιες στα πλαισια ασκησης οικονομικης πολιτικης δεν τιθεται εξ αρχης ως προυποθεση δημοσιονομικής εξυγιανσης, το ανεκτο χρονικο και ψυχικο περιθωριο, το Οριο της κοινωνιας, ωστε να μην ισχυει το σοφο ρητο ''οταν ευημερουν οι αριθμοι,δυστυχουν οι ανθρωποι''( ΣΗΜ :οσοι δεν καταλαβαινουν οτι οι θυσιες δεν πιανουν τοπο, πασχουν απο μυωπία μακρο/κής αντίληψης ,δεν έχουν καν καταλάβει τους διαφορετικούς οικονομικούς μηχανισμούς της τωρινης παγκοσμια σχεδον υφεσης,δεν κατανοούν οτι άλλο πραγμα οι αναγκαίες παρεμβασεις και αλλο η σταδιακή αφαιμαξη των υγιων κυταρων της αγοράς και της κοινωνιας)
Αραγε, αναρωτιεσται πώς γινεται και μιλάει κάποιος που δεν ...διαμαρτυρεται ,για την αρχιτεκτονική του Πλήθους και πως μπορεί και την ιχνογραφεί αφού δεν κατεβαίνει στην Πλατεία και δεν αγανακτεί ! Ε λοιπόν, Πλατεία είναι και...το διαδίκτυο,το γραφείο, η αγορά, ο δρόμος ! Πλήθος είναι όλοι αυτοί που στο σπιτι, στο καφενείο , στην δουλειά τους διαμαρτυρονται και γνωριζουν. Σ αυτές τις πλατείες ειμαστε καθημερινα και βλεπουμε, και ακουμε, και παρατηρουμε.
Ας ελπισουμε οτι θα παραμεινει η μαζικη αυτη διαμαρτυρια ειρηνική ,απροσβλητη απο επιτηδειους συντεχνιακούς και κομματικούς στοχους, περιφρουρημενη απο το αορατο κοινο δεδομενο της νομιμοτητας. Προσωπικα , δεν ξερω αν το ανομοιογενες και ετεροκλητο Πλήθος, ακριβως επειδη δεν εχει πορεία, πυξιδα και στοχο( πολιτική υποσταση το λενε καποιοι αφελώς)θα συναντησει μια μερα το ομοιογενες και συμπαγες φραγμα της βίας. Και τότε είναι που το δικαιο της αγανακτησης θα χαθει απο τον οριζοντα και δυστυχως η ψευδαισθητικη υπεροχή της νομιμα εκλεγμενης αντιπροσωπευσης,θα εμφανισθει ως μεσσιανικη λύση. Κοινώς, το Πλήθος θα εχει σταματησει για ακομη μια φορά στην Ιστορία μπροστά στα τείχη που το ίδιο υψωσε ωστε να μην χωρανε όλοι...